Ustawa Konstytucyjna z dnia 22 lipca 1952 r.
przepisy wprowadzające Konstytucję Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

Art. 1.
Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wchodzi w życie z dniem 22 lipca 1952 r.

Art. 2.
1. Prezydent Rzeczypospolitej sprawuje urząd w granicach dotychczasowych uprawnień aż do wyboru Rady Państwa przez nowo obrany Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
2. Z dniem dokonania tego wyboru funkcje Prezydenta Rzeczypospolitej, przewidziane w dotychczasowych ustawach - o ile w myśl Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej albo przepisów niniejszej ustawy nie należą do zakresu działania Rady Państwa - przechodzą na Radę Ministrów.

Art. 3.
Rada Państwa powołana na podstawie art. 15. Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. działa w granicach dotychczasowych uprawnień aż do wyboru Rady Państwa przez nowoobrany Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Art. 4.
1. Upoważnia się Rząd do wydawania dekretów z mocą ustawy w okresie od zakończenia kadencji Sejmu Ustawodawczego do rozpoczęcia pierwszej sesji Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, według zasad art. 4. Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r.
2. Rząd przedstawi Sejmowi na pierwszej sesji do zatwierdzenia dekrety wydane na podstawie ust. 1.

Art. 5.
Do czasu wejścia w życie nowego prawa o ustroju sądów pozostają w mocy dotychczasowe przepisy o ustroju sądów z następującymi zmianami:
1) sądy wydają wyroki w imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
2) przewidziane w dotychczasowych ustawach o ustroju sądów uprawnienia Prezydenta Rzeczypospolitej w zakresie powoływania sędziów przechodzą na Radę Państwa z dniem dokonania jej wyboru przez Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Art. 6.
Do czasu wejścia w życie nowej ustawy o kontroli państwowej Najwyższa Izba Kontroli działa w granicach dotychczasowych uprawnień.

Artykuł 7.
W ciągu tygodnia po upływie kadencji Sejmu Ustawodawczego Rada Państwa (art. 3.) zarządzi wybory do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wyznaczając datę wyborów na dzień wolny od pracy, przypadający w ciągu trzech miesięcy po upływie kadencji.

Art. 8.
Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 22 lipca 1952 r.

Prezydent Rzeczypospolitej: Bolesław Bierut
Prezes Rady Ministrów: Józef Cyrankiewicz
Wiceprezes Rady Min. i Przewodniczący Państ. Komisji Planowania Gospodarczego: H. Minc
Wiceprezes Rady Ministrów: A. Zawadzki
Wiceprezes Rady Ministrów: A. Korzycki
Wiceprezes Rady Ministrów i Minister Państwowych Gospodarstw Rolnych: H. Chełchowski
Wiceprezes Rady Ministrów: St. Jędrychowski
Wiceprezes Rady Ministrów i Minister Handlu Zagranicznego: T. Gede
Minister: W. Baranowski
Minister: T. Michejda
Minister Obrony Narodowej: K. Rokossowski Marszałek Polski
Minister Spraw Zagranicznych: St. Skrzeszewski
Minister Gospodarki Kominalnej: K. Mijał
Minister Bezpieczeństwa Publicznego: St. Radkiewicz
Minister Finansów: K. Dąbrowski
Minister Sprawiedliwości: H. Świątkowski
Minister Oświaty: W. Jarosiński
Minister Szkolnictwa Wyższego: A. Rapacki
Minister Górnictwa: R. Nieszporek
Minister Przemysłu Maszynowego: J. Tokarski
Minister Energetyki: B. Jaszczuk
Kierownik Ministerstwa Hutnictwa: K. Żemaitis
Minister Przemysłu Lekkiego: E. Stawiński
Minister Przemysłu Rolnego i Spożywczego: M. Hoffmann
Minister Przemysłu Chemicznego: B. Rumiński
Minister Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego: M. Minor
Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła: A. Żebrowski
Minister Handlu Wewnętrznego: T. Dietrich
Minister Rolnictwa: J. Dąb-Kocioł
Minister Pracy i Opieki Społecznej: K. Rusinek
Minister Kultury i Sztuki: S. Dybowski
Minister Żeglugi: M. Popiel
Minister Leśnictwa: B. Podedworny
Minister Kolei: R. Strzelecki
Minister Transportu Drogowego i Lotniczego: J. Rustecki
Minister Poczt i Telegrafów: W. Szymanowski
Minister Zdrowia: J. Sztachelski
Minister Budownictwa Miast i Osiedli: R. Piotrowski
Minister Budownictwa Przemysłowego: Cz. Bąbiński