Chrząszcz ten ma długość 7-8,5 mm. Ciało jego jest zielone z metalicznym połyskiem, pokryte zielonymi lub złotozielonymi łuskami. Na pokrywach widoczne są brunatne, odstające włoski. Bruzdki czułkowe również najczęściej dobrze są widoczne. Gatunek ten ma zdolność latania.

    Postacie dorosłe w maju i czerwcu występują na liściach różnych drzew liściastych (m.in. dębów, brzóz, buków), niekiedy na młodych pędach świerka. Chrząszcz wyżera na obrzeżach liści nieregularne otwory, tak że blaszki liściowe wyglądają jak postrzępione. Żer ,wzdłuż nerwów bocznych sięga aż do nerwu głównego. Na świerku po opadnięciu łusek z młodych pędów chrząszcze wygryzając w nich poniżej szczytu okrągławe nadżerki powodują lekkie skrzywienie pędu.
Jaja składane są do ziemi. Białe larwy, brzusznie zgięte i bez odnóży, słabo pokryte długimi jasnobrunatnymi szczecinkami, żerują na korzeniach drzew liściastych i iglastych. Przy silnym zagęszczeniu larw korzenie 3-4-letnich drzewek są całkowicie ogryzione z kory. Drewno natomiast korzeni nie zostaje naruszone.

    Żer chrząszczy nie ma znaczenia gospodarczego, natomiast szkody wyrządzane przez larwy mogą być znaczne. Objawem uszkodzenia drzewek przez larwy jest żółknięcie igieł. W odróżnieniu od żeru pędraków, zjadających doszczętnie korzenie boczne, tak że pozostaje tylko korzeń patowy, larwy z rodzaju Phyllobius (naliściak) nie przegryzają nawet cienkich korzeni.