---------------[ ]----------------------

INFO :  

    LICZNIK :

 DARKSTONE
Art100

Nie umiejąc się doczekać na kontynuację Diablo, zacząłem grać w różne eRPeGi. Jedną z takich gierek jest niżej opisywana gra, której twórcy wzorowali się na Diablo. Grą, którą wziąłem na warsztat jest Darkstone.

INTRO
Do gry wprowadza nas krótkie intro, z którego dowiadujemy, się że źle się dzieje (w państwie duńskim:), złe moce wymknęły się z pod kontroli, a naszym zadaniem jest to rozwiązać i pokonać złe moce.

CO DALEJ
Do wyboru mamy osiem postaci: wojownik - wprawny mistrz w władaniu mieczem, amazonka - żeński odpowiednik wojownika, który potrafi strzelać z elfią celnością, czarodziejka - wiadomo co - abra kadabra, czarodziej - tak jak poprzedniczka, mnich - człowiek w szarym worku z kapturem, kapłanka - słabsza wersja czarodziejki, ale też włada magią, zabójca i ostatni to złodziej. Każda postać ma swoje wady i zalety, tak jak w Diablo np. czarodziej nie może włożyć ciężkiej zbroi płytowej od wojownika ani walczyć mieczem dwuręcznym, ale za to świetnie razi na odległość pociskami i włada magią, czego znów wojownik się nie nauczy. Autorzy gry pomyśleli, i żeby nam się nie nudziło to mamy możliwość wyboru dwóch postaci, które będą miały przyjemność w uratowaniu świata. Chyba najlepszym połączeniem jest wojownik i czarodziej, jak się zgrają to jest to maszyna do zabijania. Każda z postaci występującej w grze charakteryzuje się innymi cechami i umiejętnościami. 

W MIEŚCIE
Jak już wcześniej wspomniałem mam takie odczucia jakbym grał już w ta gierkę. Gra jest podobna do Diablo. Tak jak w znanym poprzedniku mamy miasto, w którym zaopatrujemy się w eliksiry regenerujące poziom many (magii) i życia. U kowala możemy naprawić nasz oręż lub go upgraedować lub też zakupić całkiem nowy ekwipunek do walki z przeciwnikami. Także w mieście u mędrców możemy podnosić kwalifikacje swoich umiejętności, oczywiście za drobną opłatą:). W mieście też na specjalnych polach treningowych możemy poćwiczyć walkę aby w sytuacji, w której przyjdzie walczyć na śmierć i życie nie dać się zabić. 

WYCHODZIMY W TEREN
Do miasta prowadzi jedna droga, która łączy się z terenami, na których mamy losowo wybrane questy, które stopniowo stają się coraz bardziej wymagające. Innowacją w grze jest to że postacie w miarę upływu czasu są głodne co nie pozostaje bez śladu na walkę. Kupić jedzenie możemy w knajpie u Perrego w mieście a także wypocząć po trudach ostatniej misji. Aby wykonać questa musimy zejść do podziemi (kolejna podobizna do sławnego poprzednika) i tam jest już jak w klasycznym Diablo, walczymy, zbieramy co się da i teleport do miasta, ładujemy się na maksa i z powrotem do podziemi wykonać powierzone nam zadanie. Oprócz głównych questów w mieście możemy zostać zaczepieni przez jego mieszkańców, którzy poproszą nas o przysługę, np. żeby przynieść im daną rzecz z podziemi, gdy wykonamy tą przysługę to w zamian otrzymamy odpowiednie wynagrodzenie.

AUDIO/VIDEO
Grafika w grze jest niczego sobie. Rzut izometryczny i przeźroczyste ściany to standard, który został po Diablo, bohaterowie gdy zmienią swój wygląd tzn. np. założą zbroję to od razu jest to zauważalne w zewnętrznym wyglądzie herosa. Podczas gry w jej przełomowych momentach autorzy pokazują na sekwencje filmowe, które dodatkowo budują nastrój gry.
Dźwięk w grze wpada w ucho i nie przeszkadza nie utrudnia rozgrywki, ot. niczego sobie audio. W mieście możemy posłuchać normalnej piosenki śpiewanej przez jakąś kobiecinę przy akompaniamencie gitary. 

WERDYKT
Gra jest trochę ponad przeciętna, nic znaczącego nie wnosi do gatunku a tylko powiela utarte schematy lecz jest bardzo GRYWALNA i WCIĄGAJĄCA więc daję tej grze 6 i pół na 10, ale ze względów na to że mało jest gier które umieją przykuć uwagę gracza na dłuższą chwilę podwyższam ocenę na 7,5 oczka. Z czystym sumieniem mogę polecić ją fanom Diablo, którzy nie umieją się doczekać na następcę, nie zawiodą się na tym tytule, który przypomni im stare dobre czasy Diablo. 

OCENA:7,5/10
PRODUCENT: DELPHINE SOFTWARE