Stan wojenny w Polsce
Przygotowywany od sierpnia 1980 r., uzasadniany groźbą zamachu stanu i
przejęcia władzy przez opozycję skupioną w Solidarności, załamaniem gospodarki,
możliwością interwencji radzieckiej. Organem pełniącym funkcję administratora stanu
wojennego w Polsce była Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego (WRON) z generałem W. Jaruzelskim na czele.
1 lipca 1980 r. komunistyczne władze Polski bez uprzedzenia czy nawet wydania o tym
fakcie oficjalnego komunikatu wprowadziły drastyczne podwyżki żywności. Wywołało to
falę strajków, która wkrótce ogarnęła cały kraj. 16 sierpnia 1980 roku powstał w
Gdańsku Międzyzakładowy Komitet Strajkowy z Lechem Wałęsą na czele. 30 sierpnia w
Szczecinie i 31 w Gdańsku doszło do podpisania porozumień robotników z
"władzą". Porozumienia te zapowiadały między innymi powołanie Samorządnych
i Niezależnych Związków Zawodowych. Były to początki "Solidarności".
24 października Sąd Wojewódzki w Warszawie zarejestrował NSZZ
"Solidarność", który rozpoczął "walkę" o realizację
"porozumień gdańskich". Niestety, zakończyła się ona porażką
"Solidarności". W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku Rada Państwa PRL, wbrew Konstytucji zatwierdziła dekrety przygotowane przez
wojskowych i wprowadziła na terenie całego kraju stan wojenny.
Generał Wojciech Jaruzelski w
przemówieniu radiowo-telewizyjnym do narodu powiedział: "Rodacy! W nocy z 12 na 13
grudnia 1981 roku ukonstytuowała się Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego.(...) Mając za
sobą siły zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, licząc na zaufanie i wsparcie
przez wszystkie patriotyczne i postępowe siły społeczne Wojskowa Rada Ocalenia
Narodowego jest zdecydowana zapewnić spokój wewnętrzny i bezpieczeństwo kraju".
Stan wojenny pod względem prawnym był zamachem stanu. Konstytucja
zawierała zapis o możliwości wprowadzenia stanu wyjątkowego a nie wojennego. Tak więc
był to typowy przewrót wojskowy.
Przepisy stanu wojennego zakazywały strajków i manifestacji, wprowadzały
militaryzację zakładów pracy, zawieszały działalność organizacji społecznych,
ograniczały swobodę poruszania czy komunikowania się. Sporym utrudnieniem było
wprowadzenie godziny milicyjnej. Około 7 tys. działaczy związkowych i politycznych
zostało internowanych.
Przeciwstawiający się rygorom stanu wojennego byli w trybie doraźnym sądzeni i
skazywani na wysokie kary więzienia, a nawet jak to miało miejsce w przypadku górników
z kopalni "Wujek" na skutek użycia przez wojsko i oddziały ZOMO broni palnej
zginęło 9 górników, a kilkudziesięciu zostało rannych. Niemniej jednak te
utrudnienia nie potrafiły złamać oporu społeczeństwa. "Solidarność", mimo
iż osłabiona aresztowaniami, złamaniem strajków znalazła się w kryzysie, działała
jednak nadal. Utworzony został Ogólnopolski Komitet Oporu. Powstawały liczne podziemne
grupy lansujące hasła: "WRONa orła nie pokona" czy "Zima wasza, wiosna
nasza".
W okresie tym w kraju popularny był wierszyk pt. "13-go grudnia".
Przypomnijmy go gdyż stanowi on charakterystyczny element tamtych czasów, czasów oporu
i sprzeciwiania się rygorom stanu wojennego.
13-go grudnia
13-go grudnia roku pamiętnego
Wykluła się WRONa z jaja czerwonego.
Ledwie się wykluła szpony rozpostarła
I "Solidarności" skoczyła do gardła.
WRONo nasza WRONo, WRONo nad WRONami
My cię zadusimy własnymi rękami.
My cię zadusimy, jajo rozdepczemy
Zapamiętaj sobie, my jeszcze żyjemy.
Hymn PRL
Nazwa oficjalna: Ubekistan
Wódz: gen. Zomoza
Stolica: Jaruzalem
Data utworzenia: 13 grudnia 1981
Godło: Wrona w rogatywce
Jeszcze WRONa nie zginęła
Póki my kraczemy
Co nam Solidarność wzięła
Czołgiem odbierzemy
Refren
Marsz Jaruzelski
Od klęski do klęski
Za twoim przewodem
Zerwiemy z narodem
Wrzucim do Wisły i do Warty
Będziem esbekami
Dał nam przykład Jaruzelski
Jak pałować mamy
Refren
Jak Gomułka do Warszawy
Wraz z bratnim zaborem
Do ojczyzny rozwalania
Wrzucimy do morza
Refren
Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce wywołało ogromny rozgłos w świecie.
Przywódcy wielu państw demokratycznych oficjalnie go potępili. Szereg krajów
proklamowało "dzień solidarności z narodem polskim", rozpoczęło szeroką
akcję pomocy charytatywnej. Równocześnie zaczęły pojawiać się objawy kryzysu w
ZSRR. Dały się tam zauważyć coraz gorsze wyniki ekonomiczne, czy zahamowanie
"ofensywy politycznej w skali światowej". 10.XI.1982 roku umiera I sekretarz KC
KPZR Leonid Breżniew. Wieść o jego śmierci zbiega się z wiadomością o zwolnieniu z
internowania Lecha Wałęsy. Niedługo potem "władze" rozpoczynają zwalnianie
internowanych. Wobec pogarszającej się sytuacji gospodarczej (spadek produkcji, brak
towarów na rynku, system kartkowej dystrybucji artykułów pierwszej potrzeby) i
politycznej (presja międzynarodowej opinii publicznej) stan wojenny został zawieszony 31
grudnia 1982 r., zniesiony 22 lipca 1983 r. (przy czym represyjne praktyki i część
ustawodawstwa przetrwały do 1989).
Tekst pochodzi ze strony Pamiętny
Grudzień.
Część rysunków pochodzi ze strony Dni stanu wojennego (polecam).
W dziale Multimedia znajdziesz mp3 z przemówieniem
Jaruzelskiego w telewizji.
List dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego do żołnierzy z grudnia (?) 1981 r.
Proklamacja WRON (fragment)
|