Kościół Najświętrzej Marii Panny na Piasku - Halowy, trójnawowy kościół o zamkniętym ośmiobocznie chórze i dwóch wieżach od zachodu wybudowano w latach 1334-1390. Później odbudowano kaplice: w 1390 r. - kaplicę Św. Rodziny, w latach 1466-1469 - kaplicę Św. Antoniego, w 1439 r. - kaplicę Św. Jana Nepomucena, a w drugiej połowie XVII w. - kaplicę Św. Krzyża i wnętrze kaplicy Św. Rodziny. Kosciół wzniesiono na miejscu dawnej świątyni romańskiej, ufundowanej przez komesa Piotra Własta dla kanonikow regularnych Św. Augustyna. Pierwotna budowla romańska stała pod zachodnią cześcią obecnej budowli. Zachował się po niej tympanon fundacyjny zwany tympanonem Świętosława. Nazwa "na Piasku" pochodzi od imienia kaplicy Maria in Arena (czyli Maria na piasku) w Padwie, zbudowanej w miejscu, gdzie ginęli śmiercią męczeńską pierwsi chrześcijanie - słowo "arena" oznacza zarówno scenę jak i piasek. Zrujnowaną w czasie ostatniej wojny światowej odbudowano w latach 1948 i 1960-1963.