MOST GRUNWALDZKI

MOSTY. Duża liczba cieków wodnych przecinających Wrocław,  zwłaszcza odnogi Odry i jej dopływy, sprawia, iż miasto od zarania swego istnienia zmuszone było budować mosty i troszczyć się o ich stan. Zobowiązywały do tego ważne szlaki krzyżujące się w starej stolicy Śląska oraz jej znaczenie polityczne i gospodarcze. Ponadto ostatnia dekada pierwszej połowy XIX w. zaznaczyła się we Wrocławiu doniosłym wydarzeniem, jakim było otwarcie pierwszych szlaków żelaznych, co pociągnęło za sobą budowę mostów kolejowych. W rezultacie przed wojną kiedy przez miasto prowadziło 12 głównych szlaków drogowych i 9 linii kolejowych, posiadało ono cztery główne mosty kolejowe i dziesięć drogowych. Gdy natomiast weźmiemy pod uwagę mosty na odnogach i dopływach Odry oraz mosty i wiadukty przy wielopoziomowych skrzyżowaniach torów kolejowych to łączna ich liczba wynosiła 108 mostów drogowych i 115 kolejowych. W 1945 r.większość z nich, szczególnie zaś wiadukty kolejowe, była bardziej lub mniej zniszczona, w czym główny udział miała hitlerowska załoga "twierdzy". W latach powojennych wszystkie owe przeprawy odbudowano, a ponadto zaczęły przybywać nowe mosty i nowoczesne skrzyżowania wielopoziomowe.Dziś liczba mostów we Wrocławiu wynosi ponad setkę - miasto to zostaje w tyle jedynie za Wenecją, Amsterdamem i Leningradem.

Na zdjęciu Most Grunwaldzki - najdłuższy wiszący most w Polsce. Rozpiętość przeprawy wynosi 216 m. Głównymi elementami monumentalnej wiszącej konstrukcji są pomost, kamienne pylony i stalowe liny.   Architektura pylonów wykazuje wpływ secesji - powstał w latach 1908-1910 wg projektu inżynierów Meyera, Weyraucha, Scholtza i Bendera.