GMACH UNIWERSYTETU WROCŁAWSKIEGO

Starania o założenie uniwersytetu podjęła rada miejska w 1505r. uzyskując 20 VII tr. od Władysława Jagiellończyka akt fundacyjny uczelni. Ambitne starania nie doczekały się jednak realizacji, m.in. na skutek utrudnień stawianych przez Akademię Krakowską, która obawiała się odpływu studentów śląskich, tradycyjnie licznie zdobywających na niej wiedzę. Korzystną odmianę, choć jeszcze nie całkowicie spełniającą aspiracje miasta, przyniósł rok 1659, gdy cesarz przekazał jezuitom stary, pamiętający jeszcze czasy piastowskie zamek przy dzis. pl. Uniwersyteckim. W otrzymanej budowli członkowie Towarzystwa Jezusowego założyli i następnie prowadzili kolegium i gimnazjum. Z czasem, gdy wiekowy obiekt okazał się już nie wystarczający, postanowiono go rozebrać i wznieść nowy. Realizację tych planów zaczęto od skrzydła wschodniego, które zburzono w 1689 r., wznosząc na uzyskanym w ten sposób terenie kościół Imienia Jezus (1689-1698). Z kolei doniosłe wydarzenie przyniósł rok 1702, gdy w miejsce kolegium powstała akademia jezuicka (Leopoldina) o randze uniwersyteckiej z wydziałami filozofii i teologii.Przeznaczony dla uczelni barokowy gmach, dziś główny Uniwersytetu, powstał w I. 1728-1742. Autor projektu pozostaje nieznany. Wiadomo natomiast, że monumentalna budowla miała być wyższa i dłuższa- być może czworoboczna z wewnętrznymi dziedzińcami - czego nie udało się jezuitom zrealizować. M.in. głównym akcentem kompozycyjnym bryły miała być wieża nad bramą przejazdową, zwaną niegdyś Cesarską. Na przeszkodzie spełnienia owych planów stanął zabór Śląska przez Prusy, których rządy nie sprzyjały tego rodzaju inicjatywom, zwłaszcza katolickim. Co gorsza, za rządów Fryderyka II wspaniała budowla podupadła służąc jako lazaret, więzienie i magazyny. Niezależnie
jednak od poważnego zredukowania pierwotnych zamierzeń i różnych kolei losu akademia otrzymała okazały gmach o 171-metrowej długości bryły, z pięknymi fasadami, portykiem wskrzydle zachodnimi portalem u wejścia wschodniego. We wnętrzu jako najbardziej reprezentacyjne, ozdobione malowidłami i rzeźbami wybitnych artystów,zasłynęły aula Leopoldina, sala muzyczna (Oratorium Marianum), dwubiegowa klatka schodowa i apteka, w której mieści się obecnie klub uczelniany. W wieży zachodniej powstało w 1790 r. obserwatorium astronomiczne. W czasie oblężenia w 1945 r. trafiony przez bombę lotniczą gmach główny Uniwersytetu został zniszczony w 35%, odbudowa trwała do 1949 roku. Obecnie trwa remont gmachu.